تحلیل و بررسی هرمنوتیک عینی گرا با تاکید بر اندیشه اریک هرش و نقد آن بر مبنای حکمت متعالیه

چکیده نوشته حاضر در ضمن تمرکز بر مقوله هرمنوتیک و تعریف مدارس گوناگون آن، به تحلیل و بررسی مسئله عینی گرا بودن دیدگاه معاصر «اریک دونالد هرش» و شرح نظریه هرمنوتیکی وی، پرداخته است. اهمیت دادن به مراد و مقصود مولف، میدان دادن به ثبات معنا و جلوگیری از دخالت دنیای ذهنی مفسر در فهم معنای اثر، ویژگی های بسیار مهمی است که نه تنها ایشان را در مقابل ذهنی گرایی تفسیری و پیامدهایی ازجمله تکثرگرایی و نسبیت قرار می دهد، بلکه نظریه هرمنوتیکی وی را به نظریه های تفسیری متون اسلامی نزدیک می سازد. سعی در برجسته نمودن اختلاف ها و تأکید داشتن بر همسانی ها با توجه به یک امر مشترک، نمونه ای از یک بحث تطبیقی است که بین نظریه هرمنوتیکی هرش و دیدگاه های تفسیری حکمت متعالیه، صورت گرفته است. ازآنجایی که شاهد ظهور دیدگاه های گوناگونی در زمینه زبان، سازوکار فهم و اصول تفسیری متن هستیم، فرهنگ اسلامی حاوی متن وحیانی را در تقابل جدی، جهت پاسخ به یکسری از سوالات چالش انگیزی قرار می دهد؛ بنابراین، تلاش در دسته بندی و تنقیح یک نظریه جامع در میدان های تفسیر متن و تطبیق دادن آن با دیدگاه های هرمنوتیکی دیگر، باعث گشودن افق های نوین تحقیقی خواهد شد که ساحت تفسیر اسلامی را غنی می سازد.